ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ;

 

 

Πλησίαζαν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Κι όπως κάθε χρονιά πολλά παιδιά έγραψαν γράμμα στον Αι Βασίλη ζητώντας το δώρο που θα ήθελαν..

Όμως τα πράγματα  φέτος ήταν διαφορετικά στο λευκό σύννεφο των ονείρων που κατοικεί ο Αι Βασίλης με τους αγαπημένους του βοηθούς, τα ξωτικά.

 Ο Αι Βασίλης περπατούσε  πάνω κάτω με τα χέρια του δεμένα στην πλάτη κι έδειχνε να μην είναι χαρούμενος σαν άλλες χρονιές.

 

 

Έπαιρνε το μαγικό του κιάλι κοίταζε  κάτω στη γη και στραβομουτσούνιαζε.

-        Α πα πα  απίστευτη η κατάσταση, έλεγε και ξανάλεγε ξεφυσώντας.

Ξανακοίταγε μέσα από το κιάλι του σε ένα άλλο σημείο της γης..

 

-Φοβερά πράγματα συμβαίνουν στις μέρες μας, είπε πάλι ξεφυσώντας.

Κοίταξε πάλι σε ένα άλλο σημείο της γης …

-Είμαι εντελώς απογοητευμένος , είπε κι έπεσε στην πολυθρόνα του σκεφτικός κι αφηρημένος

 

 

Τα ξωτικά που όλη αυτή την ώρα τον παρακολουθούσαν, πλησίασαν και τον ρωτούσαν;

-Τι έχεις καλέ μας Άγιε Βασίλη; Ρώτησε το ξωτικό που του αρέσει  να πηδά σαν ελατήριο κι έκανε κι ένα πήδημα.

-Μήπως σε πονάει το κεφάλι σου; Ρώτησε το άλλο ξωτικό που του αρέσει να κάνει στροφούλες σαν σβούρα κι έκανε μια εντυπωσιακή στροφή.

-Μήπως έφαγες κάτι και σε πείραξε η κοιλίτσα σου; Ρώτησε ένα άλλο ξωτικό που του αρέσει να χτυπάει παλαμάκια κι έκανε κόλλα 5 με τα δύο προηγούμενα.

-Όχι, τους απάντησε, με πονάει η καρδιά μου!

-Αααααα, έκαναν όλα με μια φωνή.

-Αυτό είναι πολύ σοβαρό, πρέπει να σε δει αμέσως γιατρός και να σου δώσει φάρμακα., είπε  το ξωτικό με τις καρδούλες στο σκουφί του .

- Κι επίσης πρέπει να μην κουράζεσαι…, είπε το ξωτικό με τις πολύχρωμες ριγέ κάλτσες.

-Και να μην στενοχωριέσαι… είπε το ξωτικό με τα μεγάλα μπλε μάτια.

-Μην ανησυχείς , θα σε βοηθήσουμε εμείς. !Θα τα κάνουμε όλα όσα χρειάζονται γι αυτές τις μέρες, είπαν όλα μαζί σαν να ήταν χορωδία.

-Δεν καταλάβατε καλά μου ξωτικά. Με πονάει η καρδιά μου τρόπος του λέγειν. Δηλαδή είμαι πολύ στεναχωρημένος μ αυτά που βλέπω κάτω στη γη και δεν θέλω να κατέβω σ έναν τέτοιο τόπο.

-Δεν καταλαβαίνω τίποτα, είπε το πιο μικρό από τα ξωτικά, που του άρεσε να ζωγραφίζει λουλούδια κι είχε γεμίσει τα ρούχα τους με μικρά και μεγάλα λουλούδια..

-Πάρε το μαγικό μου κιάλι και κοίτα. Σε μερικά σημεία βλέπω μόνο τη μαυρίλα των καπνών του πολέμου και ποιος έχει όρεξη για γιορτές. Κοιτάω σε άλλα μέρη και τι να δω;  Η γη έχει γίνει ένας τεράστιος σκουπιδότοπος, για την ακρίβεια ένας τεράστιος σκουπιδοπλανήτης.

 -Τα περισσότερα παιδιά έχουν τόσα πολλά παιχνίδια, που τίποτα δεν τους δίνει πια χαρά. Πηγαίνουν σχεδόν καθημερινά  σ ένα κατάστημα  κι αγοράζουν παιχνίδια. Τα ξετυλίγουν ,πετούν το περιτύλιγμα, τα βγάζουν από το κουτί, πετούν και το κουτί , παίζουν για πολύ λίγο και μετά τα πετούν στα σκουπίδια κι ασχολούνται μόνο με τα παιχνίδια στις οθόνες των κινητών και των ταμπλετς.  Και γεμίζει η γη με βουνά από σκουπίδια κι οι άνθρωποι βάζουν φωτιά να τα κάψουν και καίνε  και τα δάση μαζί κι έτσι έχει αλλάξει το κλίμα στη γη και λιώνουν οι πάγοι  κι έχει τρελαθεί ο καιρός.

- Να κοίτα πλησιάζουν Χριστούγεννα κι ο καιρός είναι για θαλασσινό μπανάκι. Πώς να κάνω το ταξίδι με τους τάρανδους να σκάνε από τη ζέστη και να υποφέρουν; Κι εγώ τι να κάνω; να βάλω σορτσάκι , σαγιονάρες, κοντομάνικο μπλουζάκι, καπέλο και γυαλιά; Θα με περάσουν για τρελό. Άσε που κανένας δεν θα με γνωρίσει έτσι .

-Οι γονείς δεν έχουν χρόνο να παίξουν και να φτιάξουν πράγματα με τα παιδιά. Κι αν υπάρχουν παππούδες  και γιαγιάδες στο σπίτι , κάτι γίνεται , γιατί αυτοί ασχολούνται δημιουργικά με τα εγγόνια τους. Στα περισσότερα σπίτια όμως δεν υπάρχουν κι εκεί δημιουργείται το πρόβλημα.

-Τα παιδιά λοιπόν σήμερα έχουν αλλάξει. Δεν χαίρονται με τα παιχνίδια, δεν παίζουν με άλλα παιδιά, δεν μοιράζονται, δεν συνεργάζονται .Έχουν γίνει αγενή και τα θέλουν όλα δικά τους και τα θέλουν όλα  τώρα αμέσως. Δεν έχουν μάθει να περιμένουν…. Πάει χάθηκε η μαγεία.

- Ποιος χρειάζεται πια τον Άγιο Βασίλη για να του φέρει ένα δώρο;

- Κι εσύ γιατί είσαι τόσο στεναχωρημένος; ρώτησε το ξωτικό που του αρέσει να κάνει τούμπες, κάνοντας μια τούμπα στον αέρα.

-Γιατί κανένα απ΄αυτά τα παιδιά δεν με περιμένει πραγματικά με αγωνία και αγάπη.

-Μα τι λες τώρα;, είπε ένα ξωτικό που είχε ένα περίεργο φτερό στο σκουφί του κι  ήταν κι ο ταχυδρόμος της ομάδας.

 -Κοίτα πόσα γράμματα έχουν έρθει από παιδιά που ζητάνε να τους πας ένα δώρο.

 

-Όχι καλέ μου, δεν ζητάνε , απαιτούν. Κι όχι ένα δώρο, αλλά κάποιο συγκεκριμένο ακριβό  δώρο που διαφημίζει η τηλεόραση. Κι αυτό χωρίς να σκεφτούν ότι υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν κανένα παιχνίδι και θα ήταν γι αυτά χαρά να τους έδιναν τα παιχνίδια που εκείνα δεν θέλουν.

-Δεν το πιστεύω , είπε το ξωτικό που φορούσε στο λαιμό του μια κορδέλα από χριστουγεννιάτικο δέντρο, δεν είναι έτσι τα παιδιά.

-Ναι; Άνοιξε λοιπόν ένα γράμμα , όποιο θέλεις, έτσι τυχαία.

Το ξωτικό ανοίγει το πρώτο γράμμα που πιάνει και διαβάζει…

  

Άγιε Βασίλη ,

Είμαι ο Φώτης

κι ήμουν καλό παιδί όλο το χρόνο

για να μου φέρεις έναν μεγάλο

άγριο δεινόσαυρο,

που να βγάζει φωτιές

από τα ρουθούνια.

Μη με ξεχάσεις!

-Εντάξει ένα παιδί είναι … είπε το ξωτικό ταχυδρόμος.

-Ωραία άνοιξε λοιπόν ένα άλλο.

 

 

Άγιε Βασίλη ,

Είμαι η Μαριλένα

και θέλω να μου φέρεις ένα τάμπλετ

γιατί το παλιό ,

νευρίασα που έχανα σ ένα παιχνίδι  ,

το έριξα κάτω κι έσπασε .

Κι επειδή είναι ακριβό,

ο μπαμπάς είπε πως δεν θα μου πάρει άλλο.

Θα περιμένω ε;

Μη με ξεχάσεις!

 

 

-Φοβερό……

-Μήπως θέλεις ν ανοίξεις και τρίτο;

-Μα ναι βέβαια δεν μπορεί να είναι όλα τα παιδιά έτσι…. Είπε το ξωτικό και πήρε ένα γαλάζιο φάκελο από το σάκο.

 

Άγιε Βασίλη ,

Είμαι η Άννα Μαρία,

Αν και δεν πιστεύω ότι υπάρχεις

και ότι θα μου φέρεις δώρο,

σου γράφω αυτό το γράμμα

γιατί επέμενε αυτή η κυρία μας στο σχολείο.

Τέλος πάντων αν υπάρχεις θέλω  ένα δώρο

που όμοιό του να μην έχει κανένα άλλο παιδί στη γη.

Δεν ξέρω τι να ζητήσω γιατί έχω απ΄όλα και τα βαριέμαι.

Το τι θα είναι αυτό το δώρο ψάξε να το βρεις εσύ.

Φρόντισε  όμως να είναι πολύ ξεχωριστό

για να κάνω τη Ζηνοβία να ζηλέψει.

Και πρόσεξε Αι Βασίλη εννοείται πως στη Ζηνοβία

                    δεν θα πας ένα καλό δώρο.

Πήγαινε της ο,τι έχεις για πέταμα

Να μάθει αυτή ,που νομίζει ότι έχει πιο πολλά

                   και πιο ωραία και πιο ακριβά παιχνίδια από μένα.

Εντάξει;

Τα ξωτικά έμειναν άφωνα.

-Αυτό το παιδί δεν έχει καθόλου καλούς τρόπους!

-Ναι , δεν μπορεί όλα τα παιδιά να είναι έτσι, είπε το ξωτικό και βγάζει ένα τσαλακωμένο γράμμα από τον πάτο του σακιού.

 

Άγιε Βασίλη

Είμαι ο Θανάσης.

Φέτος τα πράγματα στο σπίτι μας δεν είναι πολύ καλά. Η μαμά είναι στο νοσοκομείο και δεν θα φτιάξουμε τα υπέροχα κουλουράκια που φτιάχναμε μαζί.

Κι ο μπαμπάς όλη μέρα τρέχει πότε στη δουλειά και πότε στο νοσοκομείο κι όταν έρχεται μας παίρνει μια αγκαλιά, αλλά δεν έχει όρεξη να παίξουμε όπως παλιά  και να φτιάξουμε μαζί όλα αυτά τα υπέροχα στολίδια για να στολίσουμε το δέντρο μας.

Κι η γιαγιά είναι όλη μέρα μαζί με τη μαμά και δεν μας λέει ιστορίες, ούτε φτιάχνουμε μαζί τις δικές μας ιστορίες.

Εγώ κι αδερφή μου σε παρακαλούμε αν θέλεις , όταν τελειώσεις με τις δουλειές σου κι έχεις χρόνο, να έρθεις στο σπίτι μας και να φτιάξουμε μαζί όμορφα πράγματα για να περάσουμε Χριστούγεννα όπως παλιά.

            Θα σε περιμένουμε! Ελπίζουμε να τα καταφέρεις  και να θυμάσαι ότι σε αγαπάμε πολύ!

Θανάσης και Γιασεμούλα

 

 

-‘Ετσι γράφει; Πετάχτηκε μέχρι το ταβάνι  ο Αι Βασίλης και του έπεσαν τα γυαλιά του, ευτυχώς πάνω στο παχύ χαλί, αλλιώς θα έσπαγαν.

-Ναι, πάρε να δεις και μόνος σου, του είπε το ξωτικό ταχυδρόμος.

-Τότε υπάρχει ελπίδα! είπε ο Αι Βασίλης, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας αχόρταγα το γράμμα.

-Λοιπόν σκέφτηκα τι θα κάνουμε , είπε ξαφνικά. Θα καθίσω εδώ στην αναπαυτική πολυθρόνα και διαβάσω όλα τα γράμματα. Όσα νομίζω ότι τα έχουν γράψει πραγματικά καλά κι ευγενικά παιδιά θα τα κρατάω εδώ πάνω στο τραπεζάκι μου, όσα όμως είναι γραμμένα από αγενή και εγωιστικά παιδιά θα τα καίω στο τζάκι . Κι έτσι στο τέλος θα φροντίσω να πάρουν το καλύτερο δώρο  που έχουν ποτέ ονειρευτεί τα παιδιά που το έχουν πραγματικά ανάγκη και το ζητούν με ευγένεια.

- Και ξεκινάω τη λίστα μου με το γράμμα του Θανασάκη .

Εκεί λοιπόν θα στείλω την καλή μου φίλη, την αγαπημένη μου νεράιδα των Χριστουγέννων να δώσει στη μανούλα τους το μαγικό βοτάνι της αγάπης για να γίνει αμέσως καλά και να επιστρέψει στο σπίτι της, ώστε να γίνουν όλα όπως παλιά και να περάσουν όμορφα όλοι μαζί.

-Τα τρία προηγούμενα γράμματα είναι τα πρώτα που θα πέσουν στην φωτιά του τζακιού, είπε και τα έριξε.

-Λοιπόν καλά μου ξωτικά, επειδή αύριο ελπίζω να σας περιμένει πολλή δουλειά, πηγαίνετε για ένα καλό βραδινό γεύμα και αμέσως για  ύπνο   . Εγώ απόψε δεν θα κοιμηθώ, πρέπει να διαβάσω και να διαλέξω τα γράμματα όπως σας είπα.

Μόλις λοιπόν έφυγαν τα ξωτικά ο Αι Βασίλης άρχισε να διαβάζει  ένα- ένα όλα τα γράμματα  και να φτιάχνει μια λίστα με ό,τι του ζητούσαν τα ευγενικά παιδιά. Είχε πια για τα καλά ξημερώσει όταν διάβασε και το τελευταίο . Η αλήθεια είναι πως βρήκε πολλά γράμματα που δεν του άρεσαν και τα έριξε στη φωτιά. 

-Καλημέρα Αι Βασίλη του είπαν τα αγουροξυπνημένα ξωτικά.

-Πώς πάει το διάβασμα; Ρώτησε το ξωτικό με τα κόκκινα μάγουλα.

-Νομίζω πως τέλειωσα.

-Και; Ρώτησαν πάλι όλα μαζί.

-Νομίζω πως υπάρχει ελπίδα , είπε χαμογελώντας πονηρά κάτω από τα μουστάκια του.

- Λοιπόν αγαπημένοι μου φίλοι, πηγαίνετε για ένα δυναμωτικό πρωινό κι αμέσως ξεκινάτε δουλειά. Ευτυχώς η λίστα μου είναι μεγάλη κι έτσι δεν θα χαθεί η μαγεία της πρωτοχρονιάς.

-Μόνο βιαστείτε γιατί έχουμε λίγο χρόνο για να ετοιμάσουμε όλα αυτά!

-Υπάρχει όμως και μια λίστα με επιθυμίες παιδιών που πρέπει να φροντίσω με τη βοήθεια της καλής μου νεράιδας.

-Βλέπετε δεν ζητούν όλα τα παιδιά παιχνίδια. Θυμάστε τι ζήτησε ο Θανασάκης;

- Ένα άλλο παιδί ζήτησε να χιονίσει για να παίξει χιονόμπαλες με τους φίλους του, ένα άλλο δουλειά για τον μπαμπά  του, ένα άλλο να σταματήσει ο πόλεμος που γίνεται στον τόπο του, ένα άλλο να μην μαλώνουν οι γονείς τους, ένα άλλο ζητάει ένα σπίτι γιατί το δικό τους κάηκε, ένα άλλο ζητάει ….

- Ας μη σας τα πω όλα όμως γιατί πολλά αυτά μας φέρνουν στεναχώριες, είπε σκεφτικός. Θα τα φροντίσω όμως με τον καλύτερο τρόπο.

-Α, και να μην ξεχάσω τα γράμματα με την επιθυμία του Στέφανου και της Ελισάβετ!

-Τι ξεχωριστό έχουν αυτά τα γράμματα; Ρώτησε το ξωτικό με τα μεγάλα μυτερά αυτιά.

-Είναι διαφορετικά. Πάρε να διαβάσεις για να καταλάβεις.

 

Άγιε Βασίλη καλησπέρα!

Είμαι ο Στέφανος.

Είμαι 8 χρονών και πάω Τρίτη Δημοτικού.

Δεν θέλω να σου ζητήσω κάτι,

απλά να σου μιλήσω

θέλω για κάτι που με προβληματίζει

και δεν μπορώ να το συζητήσω με τους φίλους μου

γιατί δεν έχουμε χρόνο .

Όλη  η μέρα περνάει τόσο γρήγορα

καθώς το πρωί πάμε στο σχολείο

και μετά που σχολάμε τρέχουμε στα Αγγλικά

,στα Γαλλικά, στο γήπεδο,

μετά διαβάζουμε για την άλλη μέρα

και πάει τέλειωσε η μέρα.

    Δεν προλαβαίνουμε να συναντηθούμε και να παίξουμε.

    Ακούω που λες Άγιε μου με τον μπαμπά μου στις ειδήσεις

       ότι η γη καταστρέφεται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου

. Ότι καίγονται τα δάση που μας δίνουν οξυγόνο,

ότι λιώνουν οι πάγοι κι αλλάζει το κλίμα της γης

κι αυτό δεν είναι καλό ούτε για τις καλλιέργειες

, ούτε για τα ζώα , ούτε για τον άνθρωπο.

Κι εγώ φοβάμαι. …

               και θέλω να μου πεις τι μπορώ να κάνω τώρα τις γιορτές

για να βοηθήσω τον πλανήτη μας.

Περιμένω με μεγάλη χαρά την απάντησή σου

Που θα είναι για μένα ένα δώρο ξεχωριστό!

Με αγάπη

Στέφανος

 

  

Καλέ μου Αϊ Βασίλη

Είμαι η Ελισάβετ

Κι είμαι πολύ χαρούμενη

που έρχονται τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά!

Οι γονείς μου, μου εξήγησαν ότι άλλα παιδάκια

δεν είναι τόσο τυχερά όσο εγώ.

Μπορεί να μην έχουν φαγητό και νερό,

να μην έχουν γονείς να τα φροντίσουν,

να είναι άρρωστα στο νοσοκομείο,

να έχουν πόλεμο στην πατρίδα τους και να φοβούνται….

Γι αυτό σε παρακαλώ πολύ ,

τη νύχτα που θα μοιράζεις τα δώρα ,

έλα πάρε τον κουμπαρά μου

( θα στον έχω πάνω στο τραπέζι,

δίπλα στο στολισμένο δέντρο ,

μαζί με το γάλα και τα κουλουράκια)

και αγόρασε ’ο,τι χρειάζονται άλλα παιδιά

 που  περνούν δύσκολα,

γιατί εγώ είμαι μικρή ακόμα

 και δεν μπορώ να το κάνω μόνη μου.

Όμως σου υπόσχομαι πως όταν μεγαλώσω ,

θα φροντίσω κι εγώ μαζί με άλλους γι αυτά τα παιδιά.

Σ ευχαριστώ πολύ που θα διαβάσεις

 και το δικό μου γράμμα.

Σε περιμένω με πολλή αγάπη!

Ελισάβετ

 

 

 

 

 

- Εμπρός λοιπόν ξεκινήστε εσείς αμέσως  δουλειά. Έχετε πολλά δώρα ακόμα να ετοιμάσετε

-Τις επιθυμίες του  Θανασάκη, του Στέφανου  και της Ελισάβετ θα τις φροντίσω εγώ ο ίδιος, είπε ο Αϊ Βασίλης, κι έφυγε για να συναντήσει τη φίλη του τη νεράιδα των Χριστουγέννων. 

Δεν ξέρω να σας πω ούτε τι είπαν, ούτε τι έκαναν. Ξέρω όμως πως κάποια πράγματα καλά θα γίνουν.

       Η μαμά του Θανασάκη είναι ήδη καλύτερα…..

 

Το βράδυ της παραμονής της πρωτοχρονιάς το έλκηθρο είναι έτοιμο κι οι τάρανδοι χλιμιντρίζουν από τη χαρά τους. Κι ο καιρός είναι κατάλληλος για το μεγάλο ταξίδι.

Η νύχτα είναι γεμάτη φωτεινά αστέρια, έτοιμα   να φωτίσουν το ταξίδι της χαράς! Κι οι χιονονιφάδες έστησαν ένα όμορφο απαλό χορό γύρω από τον γεμάτο με δώρα έλκηθρο.

Ο Αϊ Βασίλης βγήκε από το σπίτι του κι έβαλε τρεις μεγάλους  κόκκινους φάκελους  μ ένα χρυσό φιόγκο, πάνω πάνω στο βουνό με τα δώρα που ήταν μέσα στο έλκηθρο.  Οι τάρανδοι έτρεχαν κι αυτοί και βοηθούσαν με τα δώρα.

-Εμπρός λοιπόν καλοί μου φίλοι!, ακούστηκε η φωνή του Αι Βασίλη και το ταξίδι ξεκίνησε !

Μπαίνοντας σε κάθε σπίτι που πήγε ο Αι Βασίλης, βρήκε  ένα δέντρο στολισμένο, γάλα και κουλουράκια για κείνον και τους ταράνδους του και καταχάρηκε που  πραγματικά τον αγαπούσαν και τον  περίμεναν .

 

Στο σπίτι του Στέφανου άφησε

Έναν  κόκκινο φάκελο με τη χρυσή κορδέλα!

Έναν άλλο άφησε στο σπίτι της Ελισάβετ, χωρίς να πάρει τον κουμπαρά της κι έναν ακόμα στο σπίτι του Θανάση! 

Και το πρωί της πρωτοχρονιάς κοιτώντας με τα μαγικά του κιάλια είδε  ότι τα  παιδιά  που πήραν τα δώρα που ζήτησαν,  ήταν πολύ χαρούμενα .

 

Είδε το Θανασάκη  να διαβάζει το δικό του κόκκινο φάκελο και να γράφει πάνω στο τζάμι «ευχαριστώ!!!» και χαμογέλασε…

Είδε τον Στέφανο ν ανοίγει χαρούμενος τον κόκκινο φάκελο και να πηδάει μέχρι κει πάνω από τη χαρά του όταν διάβασε:

Αγαπημένε Στέφανε, Ξαφνιάστηκα ευχάριστα όταν διάβασα το γράμμα σου. Δεν σου κρύβω πως ήμουν απογοητευμένος και δυσαρεστημένος και δεν ήθελα να κατέβω φέτος στη γη. Όμως κάποια παιδιά σαν εσένα με κάνουν να πιστεύω  πως αξίζει  να έρχομαι όπως συνηθίζω τα τελευταία πολλά πολλά χρόνια στη γη και να μοιράζω δώρα αγάπης. Για φέτος λοιπόν σου προτείνω να καλέσεις τους φίλους σου και να δημιουργήσετε όμορφα χριστουγεννιάτικα στολίδια από ανακυκλώσιμα υλικά ( σου έχω στείλει αναλυτικές οδηγίες)  και να τα χαρίσετε σε παιδιά του σχολείου σας που ξέρετε ότι δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν στολίδια για να στολίσουν δέντρο ή να τα πουλήσετε και να δώσετε τα χρήματα πάλι σε παιδιά του σχολείου σας που πιθανόν τα έχουν ανάγκη. ( μπορείς να δώσεις και τα χρήματα του κουμπαρά σου και μην ανησυχείς εγώ θα φροντίσω για τα άλλα παιδιά που νοιάζεσαι). Σε αγαπώ πολύ!  Ο Άγιος Βασίλης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αγαπημένη Ελισάβετ,   Εσύ και κάποια άλλα παιδιά με συγκινήσατε ιδιαίτερα γιατί είστε ευαίσθητα παιδιά και σκέπτεστε τα άλλα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη. Κι αυτό είναι σημαντικό!  Παιδιά σαν εσένα με κάνουν να πιστεύω πως  υπάρχει ελπίδα ! Σου προτείνω λοιπόν με τη βοήθεια των γονιών σου να χρησιμοποιήσεις τα χρήματα του κουμπαρά σου για να βοηθήσεις παιδιά στο σχολείο σου και στη γειτονιά σου. Αν ψάξεις προσεκτικά θα τα βρεις. Επίσης μπορείς να μιλήσεις και σ΄άλλα παιδιά να προσφέρουν βοήθεια σ΄όσους έχουν ανάγκη. Για τα μακρινά παιδιά που νοιάζεσαι, μην ανησυχείς, θα φροντίσω εγώ, όπως μου ζήτησες! Σε αγαπώ πολύ!  Ο Άγιος Βασίλης

Είδε την Ελισάβετ να ανοίγει χαρούμενη  τον δικό της φάκελο και να διαβάζει:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Είδε όμως και κάποια άλλα   που χτυπούσαν θυμωμένα το πόδι κάτω γιατί δεν πήραν δώρο.

 Άκουσε μάλιστα κι ένα απ΄αυτά να λέει θυμωμένα :

-Εγώ τόξερα πως δεν υπάρχεις…

 

 

Κι εκείνος  πάλι  χαμογέλασε….

 

Κι εύχεται σε όλους μας

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ,

ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!

 

 

 

ΟΙ……. ΚΛΟΟΥΝΚΑΤΖΑΡΟΙ

 

                                             

   

      

              

΄Ηταν μια γλυκιά χειμωνιάτικη νύχτα και στον ουρανό έλαμπαν μικρά αστέρια για να κάνουν παρέα στο μισό φεγγάρι που φώτιζε τη γη.

Στο σπίτι του Αϊ Βασίλη επικρατούσε πανικός καθώς οι βοηθοί του,  τα ξωτικά, έφερναν τα τελευταία δώρα κι ετοίμαζαν το έλκηθρο για το μεγάλο ταξίδι στη γη, όπως άλλωστε κάνουν κάθε φορά, χρόνια τώρα.

Κι όταν όλα πια ήταν έτοιμα ο Αϊ Βασίλης ξεκίνησε χαρούμενος , σφυρίζοντας ένα γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγούδι, για να μοιράσει τα δώρα που με αγωνία περίμεναν τα παιδιά κάτω στη γη.

 Ο καιρός ήταν θαυμάσιος, και παρ΄όλο που είχε χιονίσει, το κρύο δεν ήταν τσουχτερό. ΄Ετσι ο Αϊ Βασίλης, προσγειώθηκε χωρίς προβλήματα κι άρχισε να μοιράζει τα δώρα στα σπίτια των παιδιών.

Ξαφνικά η νύχτα αγρίεψε από τα ανατριχιαστικά γέλια των πονηρών κατάμαυρων και βρωμερών καλικατζάρων, που βρήκαν κι αυτοί τον καλό καιρό για να ανέβουν στη γη και να διασκεδάσουν κάνοντας φάρσες στους ανθρώπους.

-Λοιπόν, ακούστε με προσεκτικά είπε ο αρχηκαλικάτζαρος. Για συγκεντρωθείτε γύρω μου όλοι…..

Και πράγματι όλοι μαζεύτηκαν κάτω από το μεγάλο πλατάνι που ήταν στη μέση εκείνης της πόλης.

Θα χωριστούμε σε ομάδες και δεν θέλω αντιρρήσεις πάνω σ΄αυτό,( άντε να μην θυμώσω), κι η κάθε ομάδα θα πάει σε άλλη γειτονιά και  θα έχει μια συγκεκριμένη, διαφορετική κάθε φορά, ζημιάρικη αποστολή. Εδώ σας έχω οδηγίες για το τι θα κάνει η κάθε ομάδα και σε 5 ώρες ραντεβού εδώ, στο ίδιο σημείο για να μου πείτε αν και πώς τα καταφέρατε στην αποστολή σας.

-Εμπρός γενναίοι μου, εμπρός και καλή επιτυχία στις ζημιές σας.

Χαλασμός κόσμου έγινε αυτές τις 5 ώρες στην πόλη κι όταν ο αρχηκαλικάτζαρος σφύριξε με την φριχτή σφυρίχτρα του μαζεύτηκαν όλοι οι καλικάτζαροι γύρω του χαρούμενοι και γελαστοί με όλα αυτά που είχαν καταφέρει και μια αφόρητη, άσχημη, μυρωδιά απλώθηκε στην περιοχή (μη ξεχνάμε ότι οι καλικάτζαροι φοβούνται το νερό και δεν πλένονται ποτέ).

-Λοιπόν παλικάρια μου, τι καλά νέα μου φέρνετε;

Ομάδα 1^η: Πηδούσαμε από τα κλαδιά των δέντρων μέσα στις καμινάδες , που επειδή περίμεναν τον ΄Αγιο Βασίλη ήταν σβηστές, μπαίναμε μέσα στα σπίτια και τα κάναμε άνω-κάτω. Σπάσαμε τα βάζα και τις πιατέλες, λερώσαμε τα καλά τραπεζομάντιλα και καταστρέφαμε ό,τι βρίσκαμε μπροστά μας.

-Μπράβο λεβέντες μου, είπε ο αρχηκαλικάτζαρος, χειροκροτώντας.

Ομάδα 2^η: Μπαίναμε κρυφά στα σπίτια και ξεστολίζαμε τα δέντρα κι έχουμε μαζεμένα σε σακιά όλα τα στολίδια.

-Μπράβο και σε σας, είστε απίθανοι, είπε πάλι ο αρχηγός.

Ομάδα 3^η: Μπαίναμε στα σπίτια και ξετυλίγαμε τα δώρα , τα παίρναμε και ξανατυλίγαμε  τα κουτιά άδεια. ΄Εχουμε μαζέψει ένα σωρό δώρα μέσα σ΄αυτές τις κούτες.

-Θαυμάσια, θαυμάσια! κι εσείς τα καταφέρατε παιδιά μου.

Ομάδα 4^η. Εμείς σύμφωνα με τις οδηγίες μπαίναμε στα σπίτια και παίρναμε τα δώρα και τα πηγαίναμε σ΄άλλα σπίτια. Κι έτσι όλα είναι τώρα μπερδεμένα.

-Καταπληκτική δουλειά κι από σας, με κάνετε πολύ χαρούμενο.

Ομάδα 5^η: Όταν Ο Αϊ Βασίλης κουράστηκε κι έγειρε λίγο στο έλκηθρό του να κοιμηθεί, εμείς επήγαμε κρυφά και του λύσαμε τα κορδόνια και του κλέψαμε τις μπότες. Κι όταν ξύπνησε κι άρχισε να τις ψάχνει, κι απομακρύνθηκε κάπως, του κλέψαμε το έλκηθρο μαζί με όλα τα δώρα και το κρύψαμε σε ένα γκαράζ αεροπλάνων.

-Καλά, είστε φοβερή ομάδα κι εσείς, αλλά κι εγώ πολύ έξυπνος που το σκέφτηκα όλο αυτό, είπε πάλι καταχαρούμενος ο αρχηγός.

Ομάδα 6^η : Είχαμε κρυφτεί πίσω από έναν χιονάνθρωπο κι όταν περνούσε κάποιος από κεί, εμείς πετιόμαστε και του κάναμε « μπου» και κατατρόμαζε.

-Πρέπει να ήταν πολύ αστείο αυτό, είπε ο αρχηγός και κυλίστηκε κάτω από τα γέλια.

Ομάδα 7^η: Εμείς λοιπόν μπήκαμε σ΄όλα τα σπίτια και χαλάσαμε όλους τους κουραμπιέδες γιατί αλλάξαμε τη ζάχαρη με αλάτι.

-Τέλεια! Ήθελα να είμαι μπροστά όταν θα δοκιμάζουν κουραμπιέ και θα τρώνε θάλασσα.

Ομάδα 8^η:Εμείς είχαμε αποστολή να ισιώσουμε τα τρίγωνα, να τρυπήσουμε τα τύμπανα και να μπερδέψουμε τα λόγια στα κάλαντα και αναφέρουμε ότι τα πραγματοποιήσαμε όλα αυτά με πολύ μεγάλη επιτυχία.

-Υπέροχα κι έτσι κανείς δεν θα βγει να πει κάλαντα που τόσο με εκνευρίζουν.

Ομάδα 9^η : πέντε ώρες αρχηγέ μας κατακουραστήκαμε να γαργαλούμε τα παιδιά στα κρεβάτια τους κι έτσι δεν τα αφήναμε να κοιμηθούν για να μπορέσει ο Αϊ Βασίλης να μπει στο σπίτι τους και να τους φέρει δώρα.

Μεγάλη ζημιά:! Ούτε ο Αϊ Βασίλης θα μπορέσει να κάνει τη δουλειά του, ούτε τα παιδιά θα πάρουν δώρα.

Ομάδα 10^η : Στα σπίτια που επήγαμε εμείς, περιμέναμε να κοιμηθούν τα παιδιά και μετά τους βάλαμε μαύρες βούλες στις μυτούλες τους και  καταστρέψαμε τα αγαπημένα τους παιχνίδια.

-Μπράβο σε όλους σας γενναίοι μου! Είμαι πολύ περήφανος για σας.! Τα καταφέρατε όλοι περίφημα! Επειδή όμως όπου νάναι ξημερώνει , πάμε  να κρυφτούμε στην σπηλιά μας , και να κοιμηθούμε ώστε αύριο να κάνουμε περισσότερες ζαβολιές!

Και ξημέρωσε η άλλη μέρα….

Κι είδαν οι άνθρωποι το χάλι που είχε γίνει την προηγούμενη νύχτα.

Κι ο Αϊ Βασίλης αναγκάστηκε να κρυφτεί σε μια παλιά αποθήκη μέχρι να βρει κάπου καινούριες μπότες και να ψάξει να βρει το έλκηθρό του για τελειώσει με τη δουλειά του και να γυρίσει κι εκείνος στο σπίτι του να ξεκουραστεί.

Σιγά- σιγά άρχισαν να μαζεύονται στην πλατεία τα παιδιά για να παίξουν με τους φίλους τους. Αλλά κανείς δεν είχε όρεξη για παιχνίδι. Άλλος δεν είχε κοιμηθεί καθόλου όλη τη νύχτα από το γαργάλημα, άλλος είχε τη μαύρη βούλα στη μύτη, άλλος ήταν λυπημένος που χάλασε το αγαπημένο του παιχνίδι…..

-Κάτι πρέπει να κάνουμε , είπε ένα παιδί.

-Ξέρουμε πολύ καλά πώς όλα αυτά τα σκάρωσαν οι παλιοκαλικάτζαροι, είπε ένα άλλο.

-Μα γιατί μας ενοχλούν, εμείς ποτέ δεν τους πειράξαμε, είπε ένα τρίτο.

-Για να σπάνε πλάκα μαζί μας και να ξεκαρδίζονται στα γέλια, είπε ένα άλλο.

-Ναι ,αλλά εμείς κάτι πρέπει να κάνουμε, επέμεινε το πρώτο παιδί.

-Σαν τι δηλαδή μπορούμε να κάνουμε εμείς; Ξεχνάτε ότι είμαστε απλώς παιδιά. Πώς θα τα βάλουμε με τους καλικάτζαρους;

-Εγώ προτείνω να τους βρούμε , να τους δέσουμε, να τους πλύνουμε για να πάψουν να μυρίζουν άσχημα και να τους γαργαλάμε συνέχεια, είπε το παιδί που μίλησε δεύτερο.

-Και αυτό τώρα νομίζεις πως είναι δυνατόν να το κάνουμε εμείς; Είπε ένα άλλο παιδί.

Εκείνη τη στιγμή  φάνηκε να έρχεται προς τα παιδιά ο μαγικός τάρανδος του Αϊ Βασίλη, που κατάφερε να το σκάσει από κει που τον είχαν κρύψει οι καλικάτζαροι και τους μίλησε με ανθρώπινη φωνή και τους είπε τι είχε συμβεί στον Αϊ Βασίλη και στο έλκηθρό του.

-Α, μα αυτό πια ξεπέρασε κάθε όριο. Πρέπει να σκεφτούμε τι να κάνουμε.

-Καλέστε την νεράιδα των ευχών, ακούστηκε μια φωνή.

-Ποιος μίλησε; Ρώτησαν πολλά παιδιά μαζί….

-Αυτές τις μέρες τριγυρίζει πάνω στη γη η νεράιδα των ευχών , για να ακούει και να πραγματοποιεί τις ευχές όλων των ανθρώπων. Καλέστε τη. Αυτή με έκανε,  κι εμένα να μιλώ, επειδή το ευχήθηκε το παιδί που με έφτιαξε κι ήθελε να γίνουμε φίλοι ακούστηκε πάλι η φωνή από τον χιονάνθρωπο που στεκόταν εκεί δίπλα και τ’ άκουσε όλα.

-Λέτε να είναι αυτή η λύση; Είπε κάποιο παιδί. Ελάτε λοιπόν ας δώσουμε όλοι τα χέρια κι ας παρακαλέσουμε να εμφανιστεί η νεράιδα των ευχών.

Σε λίγο μια απαλή μελωδία ακούστηκε και μέσα σε χρυσόσκονες κι αστεράκια εμφανίστηκε το πιο όμορφο πλάσμα που είχαν δει ποτέ τα παιδικά τους ματάκια: Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ.

-Λοιπόν παιδιά μου τι θα θέλατε; Ρώτησε με τη γλυκιά φωνή της.

Μια φασαρία ακούστηκε καθώς όλα μαζί τα παιδιά προσπαθούσαν να της εξηγήσουν τι είχε συμβεί και τι θα ήθελαν να κάνουν.

-Γνωρίζω πολύ καλά τι έχει συμβεί, αλλά κάποιος να μου πει τι εύχεστε να γίνει και πώς μπορώ εγώ να βοηθήσω, είπε η όμορφη νεράιδα.

-Θέλουμε να πιάσουμε τους καλικάτζαρους και να τους εκδικηθούμε, είπε ένα παιδί.

-Να τους κάνουμε ότ,ι μας έκαναν, να δούμε θα τους αρέσει αυτό; Είπε ένα άλλο.

-Νομίζω πως έχω μια καλή ιδέα, αλλά πρώτα πρέπει να τους βρούμε, είπε η νεράιδα των ευχών.

-Κοιμούνται κρυμμένοι μέσα σ’ ένα μπαούλο στην σπηλιά που βρίσκεται στην άκρη του δάσους, είπε ο χιονάνθρωπος.

-Ωραία, λοιπόν εγώ λέω να ζητήσουμε τη βοήθεια των πνευμάτων του μαγικού ουράνιου τόξου. Ξέρετε παιδιά κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου έχει και το δικό του πνεύμα. Όταν αυτά τα πνεύματα αγγίζουν κάποιον, τον χρωματίζουν το καθένα με το δικό του χρώμα. Αν λοιπόν αγγίζουν κάποιον όλα τα χρώματα μαζί, τότε αυτός γίνεται πολύχρωμος και καλόκαρδος και γελαστός σαν κλόουν. Φαντάζεστε πώς θα νοιώσουν οι καλικάτζαροι που κοιμήθηκαν κακοί και μαύροι, όταν ξυπνήσουν και είναι καλοί, αστείοι και πολύχρωμοι;

-Ουάου! Φοβερή ιδέα, έτσι θα μας διασκεδάσουν κιόλας και θα μας αποζημιώσουν για τα κακά που μας έκαναν, είπαν πολλά παιδιά μαζί.

Και πραγματικά η νεράιδα των ευχών κάλεσε τα πνεύματα του ουράνιου τόξου κι όλοι μαζί πήγαν στην σπηλιά, όπου οι καλικάτζαροι, κατακουρασμένοι,  κοιμόντουσαν του καλού καιρού μέσα στο μπαούλο τους.

Γρήγορα-γρήγορα τα πνεύματα του ουράνιου τόξου, έπιασαν δουλειά και σε λίγο οι καλικάτζαροι είχαν μεταμορφωθεί. Το μαύρο σκουφί τους έγινε κόκκινο μα χρυσά κουδουνάκια, στο πρόσωπό τους είχαν μια μεγάλη κόκκινη μύτη με κόκκινα μαγουλάκια, η μπλούζα και το παντελόνι τους είχε απ΄όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου και …..ναι, ναι δεν μύριζαν άσχημα πια.

-1,2.3, έδωσε το σύνθημα νεράιδα κι όλοι μαζί φώναξαν:

-Καλικάτζαροιοιοιοιοιοι!

Οι καλικάτζαροι, ξύπνησαν τρομαγμένοι κι έτριβαν τα μάτια τους μ΄αυτό που έβλεπαν. ΄Αρχισαν τότε να γελάνε ο ένας με την αστεία εμφάνιση του άλλου, να ξεκαρδίζονται από τα γέλια, να κάνουν τούμπες, να λένε αστεία, να κάνουν αστείες γκριμάτσες , να τραγουδούν και να χορεύουν rock and roll  γύρω από τα παιδιά.

Τα παιδιά ήταν πολύ ευχαριστημένα μ΄όλο αυτό που γινόταν μπροστά τους.

Το περίεργο όμως είναι ότι και οι χρωματιστοί καλικάτζαροι έδειχναν να διασκεδάζουν πολύ. Τόσο που όταν κάποια στιγμή κουράστηκαν,ξάπλωσαν κάτω κι άρχισαν να λένε κάτι ακαταλαβίστικα λόγια μεταξύ τους κι έδειχναν πως όλοι συμφωνούσαν σε κάτι.

-Σας ευχαριστούμε πολύ για όλα αυτά ( είχαν , βλέπετε, μεταμορφωθεί σε ευγενικούς καλικάτζαρους πλέον), αλλά πώς θα γίνει να μείνουμε για πάντα έτσι γιατί μας αρέσει πολύ , όπως γίναμε.

-Υπάρχει τρόπος, τους είπε η νεράιδα των ευχών. Αν απόψε τη νύχτα πάτε σε όλα τα σπίτια της πόλης και αποκαταστήσετε τις ζημιές που κάνατε, αύριο θα σας πω πώς θα μείνετε για πάντα χαρούμενοι κλόοουν.

Και πραγματικά το επόμενο βράδυ, σκληρή δουλειά περίμενε τους πρώην καλικατζαραίους. Αλλά τα κατάφεραν.

Πρώτα- πρώτα επέστρεψαν τις μπότες και το έλκηθρο του Αϊ Βασίλη κι έτσι μπόρεσε κι εκείνος να τελειώσει τη δουλειά του κι αυτή τη χρονιά και να γυρίσει στο σπιτικό του.

Μετά μπήκαν σ’ όλα τα σπίτια κι έφτιαξαν όλες τις ζημιές που είχαν κάνει. Διόρθωσαν τα χαλασμένα παιχνίδια, έφτιαξαν καινούργια γλυκά με ζάχαρη αυτή τη φορά, έφτιαξαν τα τρίγωνα και τα τύμπανα κι έβαλαν τα σωστά λόγια στα κάλαντα. ΄Εβαλαν πίσω τα στολίδια στα δέντρα. ΄Εβαλαν τα δώρα στη σωστή τους θέση και τα άλλα δώρα πίσω στα κουτιά τους, νοικοκύρεψαν και διόρθωσαν ό,τι μπορούσαν.

Όταν τελείωσαν τις δουλειές που τους ανέθεσε η νεράιδα, παρουσιάστηκαν μπροστά της.

-Λοιπόν παιδιά, ελέγξτε σας παρακαλώ αν όλα έγινα όπως πρέπει και πέστε  μου αν συμφωνείτε να τους πραγματοποιήσω την ευχή τους;

Τα παιδιά σκέφτηκαν ότι πολύ θα τους άρεσε να είχαν κλόουν και να κάνουν πάρτυ ,όπου όλοι θα διασκεδάζουν και θα περνάνε ωραία κι εκτός από αυτό δεν θα ξανακάνουν κακό σε κανένα αφού πια δεν θα είναι καλικάτζαροι.

-Ναι μας αρέσει και μας η ιδέα, είπαν όλοι μαζί.

-Ωραία λοιπόν, από σήμερα γίνομαι η νονά σας καλοί μου κάτζαροι και από εδώ κι εμπρός θα λέγεστε και θα είστε κλοουνκάτζαροι!

-Τέλειο, μας αρέσει πολύ ! είπε ο αρχηγός κλοουνκάτζαρος.

-Φοβερό όνομα, είπαν και τα παιδιά.

-Και για να το γιορτάσουμε, είπε η νεράιδα των ευχών , θα κάνουμε  το πιο όμορφο χριστουγεννιάτικο πάρτυ που έγινε ποτέ!

Κι αλήθεια σας λέω έγινε μια Χριστουγεννιάτικη Γιορτή με κάλαντα κι άλλα τραγούδια, παιχνίδια και άλλα πολλά που όμοιό του δεν έγινε κι ίσως να μην ξαναγίνει ποτέ.

Τ Ε Λ Ο Σ