ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕ

 

Είχε μπει πια για τα καλά το φθινόπωρο και σχεδόν τελείωνε ο Οκτώβρης.

Ήταν μια όμορφη ζεστή φθινοπωρινή ημέρα  κι η αρκουδίτσα Μάνια- Μπέλλα βγήκε να χαρεί τον ήλιο και να κάνει μια από τις τελευταίες αγαπημένες της βόλτες στο δάσος. Γιατί ήξερε πολύ καλά πως έπρεπε να ετοιμαστεί για τον μεγάλο χειμωνιάτικο ύπνο της.

Φύσαγε ένα απαλό αεράκι που όμως ήταν αρκετό να στροβιλίζει γύρω της τα πεσμένα ξερά φύλλα των δέντρων.

 

Κι εκείνη τρελαινόταν να ακούει τν θόρυβο  κρατς κρατς που έκαναν τα φύλλα καθώς τα πατούσε με την χοντρή πατούσα της. Της άρεσε όμως να τα πιάνει και να τα πετάει ψηλά στον αέρα κι εκείνα να σκορπάνε γύρω της.

Καθώς προχωρούσε συνάντησε την Λόνα τη χελώνα να περπατάει αργά αργά σηκώνοντας το βαρύ καβούκι της.

-Όμορφη μέρα Λόνα μου, της είπε.

 

-Καλημέρα Μάνια-Μπέλλα. Βγήκα κι εγώ να τη χαρώ γιατί να ξέρεις είναι από τις τελευταίες ηλιόλουστες. Όπου νάναι αρχίζουν οι βροχές και τα κρύα και θα κλειστώ για πολύ καιρό στο καβούκι μου, είπε και συνέχισε το δρόμο της.

Λίγο πιο κάτω συνάντησε τον Άκη, το μικρό σκιουράκι.

-Καλημέρα Άκη, του είπε , τι όμορφη μέρα !

 

-Καλημέρα Μάνια- Μπέλλα, ναι είναι όμορφη μέρα, αλλά εμένα με  συγχωρείς , δεν έχω χρόνο για κουβέντα γιατί πρέπει να ετοιμάσω προμήθειες για το χειμώνα, είπε κι έφυγε βιαστικό να πάει ένα βελανίδι στη φωλιά του.

Ψηλά σ ένα κλαδί της βελανιδιάς, είδε τη Βάγια τη σοφή κουκουβάγια.

-Καλημέρα Βάγια! Συμβαίνει κάτι , σαν λίγα μου φαίνονται τα πουλιά που πετούν γύρω μου κι ανάμεσα στα κλαδιά των δέντρων.

-Μα τι έπαθες Μάνια- Μπέλλα, ξέχασε πως τα αποδημητικά πουλιά έφυγαν ήδη για τις ζεστές χώρες;  Τι ήθελες να μείνουν εδώ να ξεπαγιάσουν μέσα στο κρύο και χωρίς τροφή; Γιατί όταν εσύ πέφτεις σε χειμερία νάρκη , το χιόνι καλύπτει όλο το δάσος κι εμείς δεν βρίσκουμε εύκολα φαγητό.

.

-Με συγχωρείς, είμαι αδικαιολόγητη! Πώς ξεχάστηκα, είπε κι έφυγε πιο κάτω να συναντήσει κι άλλες αρκουδίτσες φίλες της , να τις αποχαιρετίσει μια που δεν θα βλεπόντουσαν όλο τον χειμώνα.

Ξαφνικά φύσηξε ένα δυνατό αεράκι φσσσς  και πολλά χρωματιστά φύλλα άρχισαν να πέφτουν από τα δέντρα. Και λέω χρωματιστά, γιατί άλλα ήταν πράσινα, άλλα κίτρινα, άλλα πορτοκαλιά, άλλα καφέ , μάλιστα κάποια είχαν ένα ωραίο κόκκινο χρώμα. Κι όλα μαζί στριφογύριζαν σαν σ΄ένα μαγικό χορό με τον άνεμο. Μόλις σταμάτησε το αεράκι τα φύλλα έπεσα και σκέπασαν τη γη.

-Ει τι κάνετε ; φύγετε από πάνω μου! Ακούστηκε μια φωνή. Με σκεπάσατε και δεν μπορώ , θα σκάσω! Είπε το χρωματιστό σκουλικάκι κι άρχισε να τινάζεται για να φύγουν τα φύλλα από πάνω του.

-Ουφ ανάσανα ! , είπε σε λίγο και συνέχισε προσεκτικά το δρόμο του.

Πιο κάτω συνάντησε τον φίλο του τον Άρη τον σαλιγκάρι που κι αυτό τιναζόταν να καθαριστεί από τα φύλλα που έπεσαν και τον σκέπασαν. Ο Άρης όμως γελούσε γιατί του άρεσε το παιχνίδι με τα φύλλα που έπεφταν. Άλλωστε αυτό είναι κάτι που συμβαίνει κάθε φθινόπωρο. Κι αργότερα έρχεται κι η ευλογημένη βροχούλα που αγαπούσε πολύ το σαλιγκάρι.

Κάπου εκεί ανάμεσα στα δέντρα κάποια παιδιά είχαν πάει εκδρομή να παίξουν και να χαρούν με τον φθινοπωρινό ήλιο. Μόλις όμως άκουσαν τον θόρυβο κράτς κρατς που έκαναν τα φύλλα καθώς τα πατούσε η αρκουδίτσα, φοβήθηκαν κι έφυγαν μακριά.

Η αρκουδίτσα πλησίασε κι είδε ένα καλάθι που είχε μέσα ένα σωρό λιχουδιές: είχε μήλα, σταφύλια, ρόδια και ψωμάκια με μέλι και ταχίνι.

Η  Μάνια Μπέλλα  ξερογλείφτηκε.

  ΜΜΜ… τι λιχουδιές είναι αυτές! Φαίνεται πως σήμερα είναι η τυχερή μου μέρα είπε .Πήρε λοιπόν  το καλάθι στο σπίτι της κι έστειλε το φίλο της τον Τέρη Περιστέρι να καλέσει όλες τις αρκουδίτσες του δάσους του δάσους σε μια αποχαιρετιστήρια γιορτή.

Και πραγματικά σε λίγη ώρα μαζεύτηκαν όλες οι φίλες της στο σπίτι της.

Συζητούσαν κι έλεγαν ιστορίες που έζησαν  την άνοιξη και το καλοκαίρι που πέρασε, κεράστηκαν και μοιράστηκαν τις λιχουδιές που είχε μέσα το καλάθι κι ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα. Ήταν μια  χαρούμενη συνάντηση που θα τους έμενε αξέχαστη.

Και πραγματικά όταν ήρθε ο καιρό κι έπεσαν στην χειμερινή τους νάρκη,   μια μέρα που είχε αρχίσει να βρέχει δυνατά για να ποτίσει τη γη. όλες ονειρεύονταν το ίδιο πράγμα.  Μπορείς να σκεφτείς τι;

Ακριβώς ονειρεύονταν αυτή την όμορφη συνάντησή τους στο σπίτι της Μάνιας-Μπέλλας και τις ξεχωριστές λιχουδιές που τις κέρασε μιαμμμμ… και τους έτρεχαν τα σάλια.