ΤΟ ΤΕΜΠΕΛΙΚΟ ΜΥΡΜΗΓΚΑΚΙ
Ήταν μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη ημέρα. Στο
χωράφι του κυρ Μανώλη έστεκαν περήφανα στον ήλιο τα λουλούδια που
σκόρπιζαν τριγύρω το γλυκό τους άρωμα και πότε πότε χόρευαν με την μαγευτική πνοή του ανέμου. Παντού
ομορφιά………
Σε αυτό το ευλογημένο μέρος είχαν φτιάξει
τη μυρμηγκοφωλιά τους χιλιάδες
μυρμηγκάκια. Κάθε πρωί έμπαιναν σαν
εκπαιδευμένα στρατιωτάκια χωρίς
γκρίνια ,στη σειρά ,και το ένα με το
άλλο έβγαιναν από τη φωλιά τους
γύριζαν φορτωμένα με κάποιο ψιχουλάκι ή
κάποιο σποράκι που τα κουβαλούσαν στις αποθήκες τις μυρμηγκοφωλιάς για να
τραφούν με αυτά όλα τα μυρμηγκάκια και να κρύψουν προμήθειες για τον χειμώνα.
Στην είσοδο της μυρμηγκοφωλιάς στέκουν
αυστηροί οι φύλακες ,προσέχουν τα πάντα κι είναι έτοιμοι
όταν υπάρξει ανάγκη να πολεμήσουν
γενναία τον εχθρό.
Μέσα στην μυρμηγκοφωλιά η βασίλισσα
γεννά τα αυγά απ΄όπου θα βγουν
αρχικά μικρές άσπρες κάμπιες κι
αφού φάνε αρκετά θα μεταμορφωθούν κι αυτές σε μικρά
μυρμηγκάκια.
Όλα λειτουργούσαν με τάξη κι όλα πήγαιναν
καλά μέσα στη μυρμηγκοφωλιά ώσπου μια μέρα
ένα μυρμηγκάκι από τους εργάτες
άρχισε να βαριέται . Έτσι έβρισκε διάφορες δικαιολογίες για να μην
κάνει τη δουλεία του αλλά
μόνο να κάθεται και να το περιποιούνται τα άλλα. Τη μια έλεγε πως τάχα
πονούσε την κοιλιά του γιατί
χθες πάτησε νερά και κρύωσε ,την άλλη
μέρα τάχα πως πονούσε το πόδι του που το είχε
στραμπουλίξει , την άλλη πως ένοιωθε
αδύναμος κι άλλες τέτοιες
ανόητες δικαιολογίες.
Κάποια
στιγμή αυτή η
ιστορία έφτασε στα αυτιά της
βασίλισσας γιατί ο καιρός περνούσε και αυτό
το μυρμήγκι έτρωγε πολύ φαγητό
άρα δεν ήταν άρρωστος . Στη δουλειά δεν
ήθελε να πάει με κανένα τρόπο , σε τίποτα δεν βοηθούσε και τα άλλα μυρμήγκια λογικό ήταν να αρχίσουν
να γκρινιάζουν και να παραπονιούνται για αυτήν την κατάσταση.
Η βασίλισσα το σκέφτηκε πολύ κι έβγαλε
την εξής απόφαση :Την άλλη μέρα για να διασκεδάσουν θα έκαναν
αγώνες κι όποιο μυρμηγκάκι εργάτης κατάφερνε να κουβαλήσει τα περισσότερα εφόδια στην φωλιά τους ( που
θα σήμαινε ότι θα ήταν το πιο γρήγορο
και το πιο δυνατό) θα ήταν ο εκλεχτός
της βασίλισσας και θα έμενε μέσα στη φωλιά μαζί της χωρίς να δουλεύει . Όποιος
όμως έρχονταν τελευταίος θα
έφευγε για πάντα από τη φωλιά τους.
Μόλις το άκουσε αυτό το τεμπέλικο
μυρμήγκι πετάχτηκε μέχρι εκεί πάνω από την χαρά του γιατί την πραγματικότητα ήταν πολύ γρήγορο και πάρα πoλύ δυνατό. Μπορούσε να σηκώσει τα πιο πολλά και βαριά
σποράκια από τα άλλα μυρμηγκάκια.
Πρωί πρωί
την άλλη μέρα ξεκίνησε ο αγώνας .
Όλα τα μυρμηγκάκια εργάτες έβαλαν τα
δυνατά τους και προσπαθούσαν πολύ για τη
νίκη. Στην είσοδο είσοδος ο της φωλιάς υπήρχαν κριτές που ζύγιζαν και κι έγραφαν τι έφερε ο καθένας κάθε φορά . Τα
μυρμηγκάκια κουβαλούσαν γρήγορα το
πολύτιμο φορτίο τους κι αμέσως ξαναέφευγαν για να ξαναγυρίσουν φορτωμένα
πάλι.
Το τεμπέλικο
μυρμηγκάκι όμως θες από την πολλή
ξάπλα , θες από το πολύ φαγητό που του έδιναν
για να δυναμώσει κι είχε βαρύνει,
θες γιατί είχε μείνει αγύμναστο τόσο
καιρό, δεν μπορούσε να σύρει τα πόδια του
κι ούτε να σηκώσει μεγάλα βάρη. Όταν πια σκοτείνιασε
μαζεύτηκαν όλα τα μυρμήγκια κι η βασίλισσα ανακήρυξε τον
νικητή που ήταν το μικρό , λεπτό μυρμηγκάκι που βγήκε πιο
πολλές φορές από τα άλλα και γύρισε με
τα πιο πολλά και βαριά καλούδια.
Το μυρμηγκάκι
ευχαρίστησε τη βασίλισσα για τη
μεγάλη τιμή που του έκανε να τον ανακηρύξει
νικητή άρα και εκλεκτό της , αλλά
ζήτησε να μην σταματήσει τη δουλειά του γιατί του άρεσε πολύ που έβγαινε έξω , έβλεπε τον ήλιο , τα λουλούδια , ένα
σωρό φίλους και ήταν ευχαριστημένο που με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να προσφέρει κι εκείνο κάτι στην μυρμηγκοφωλιά. Όσο για το
τεμπέλικο μυρμηγκάκι βγήκε
τελευταίο κι έβαλε τα κλάματα. Η
βασίλισσα το λυπήθηκε και αποφάσισε να του δώσει άλλη μια ευκαιρία
,άλλωστε το μάθημά του το
είχε πάρει.
Από τότε το τεμπέλικο μυρμήγκι έγινε πολύ
εργατικό , έβαλε μυαλό , δούλευε
διπλά από πριν και ήταν πού χαρούμενο που μπορούσε όπως τα άλλα να προσφέρει στην μυρμηγκοφωλιά τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου